Γεωργία.

Η Γεωργία μου γλυκιά και με απατηλές προσδοκίες απ’ αυτόν τον κόσμο που αγαπώ μόνο και μόνο για να εμφατικά τονίσω πως αν δεν τον αγαπήσουμε, θα τον καταστρέψουμε. Έτσι η Γεωργία ήρθε και μου ζήτησε να της βρω σπίτι όταν είμαι βαθιά πικραμένος που  οι ρίζες μου -το δικό μου σπίτι-  δεν με ενυδατώνουν αλλά με έχουν κάνει έρημη χώρα. Βαθιά πικραμένοι όταν μας ρωτάνε κάποιους εδώ στην Αθήνα αν θα πάμε στα χωριά μας για γιορτές για να προσποιηθούμε οικογενειακό τραπέζι. Βαθιά πικραμένοι όταν μας μιλάνε για συγγενείς και φίλους. Τα τραύματά μας τα βλέπετε γι’ αυτά η επαρχία και μας έκανε αχώρητα δαιμονισμένα πνεύματα. Πήγαν την ενασχόληση κλίση μας προς τις τέχνες σαν δείγμα ανώμαλης ψυχής.