Οι θύρες του αλλόκοσμου.

Λοιπόν κάποια απ’ τα πλακάκια στην πλατεία Μοναστηρακίου είναι σαν σφραγισμένα από σφραγιδόλιθους. Λες και από κάτω απ’ τα μικρά ανάγλυφα σε κάποια ελάχιστα πλακάκια ανάμεσα σε ένα σύνολο χιλιάδων απ’ αυτά βρίσκονται σημαδεύουν υποχθόνιους χώρους σαν τοπόσημα. Αυτή η  πλατεία είναι γεμάτη ενέργειες. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι απ’ την κυκλοθυμία σου κάθε φορά που επισκέπτεσαι τον χώρο για μια βόλτα ή για να μείνεις σ’ αυτόν. Άλλες φορά νιώθεις ενθουσιασμένος και άλλες απογοητευμένος.  Σ’ ένα υποθετικό βιβλίο για την ιστορία, την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία, τις φυλές και τα τοτέμ της πλατείας κανείς θα έδινε την αφετηρία με την εν λόγω φωτογραφία. Αποσφραγίζεις  την πλάκα αυτή και μαζί την πλατεία με όπλο σου την παρατηρητικότητα και τότε το Μοναστηράκι  σου δίνεται ολοκληρωτικά μαζί με όλους τους παραδείσους και τους κινδύνους του.