ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ.

Που διατρανώνουν την πίστη τους σε ανύπαρκτα ακροατήρια σαν φωνή μέσα σ’ ένα απολύτως μοναχικό και αυτιστικό πλήθος.  Ο Κοσμάς ο Αιτωλός κήρυττε και ήταν παντού ευπρόσδεκτος  γιατί υπήρχε η θρησκεία του και οι πιστοί που ήθελε.   Το κήρυγμα των σύγχρονων προφητών καταλήγει σε φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σπασμοί νεύρων στο σώμα του εικονιζόμενου, κρίσεις πανικού και γύρω κατακερματισμένο πλήθος. Η εποχή στην οποία το χτίσιμο μιας σχέσης περνάει απ’ τα ανυπέρβλητα προσκόμματα της απόκλισης του ενός απ’ τον άλλο, μια μηδενική πιθανότητα για οποιαδήποτε σύμπραξη. Λοιπόν ο πόνος του άντρα της φωτογραφίας είναι ίδιος μ’ αυτόν που κινητοποίησε τον Γκρέγκορ Γκογκ -γνωστός  ως βασιλιάς των πλανόβιων- στην δημοκρατία της Βαϊμάρης να φτιάξει έναν ειρηνικό στρατό από πλάνητες και συντρόφους  και να κηρύξει γενική απεργία μέχρι τον θάνατο του καπιταλισμού.   Ο άντρας της φωτογραφίας ξαπλωμένος σαν σε χαμαικοιτία, σφάδαζε και φώναζε, έρχεται ο Χριστός, έρχεται ο Χριστός. Μπορεί να ήμουν ο μόνος που τον πρόσεξε Έτσι που ήταν μαζεμένος σε εμβρυακή στάση αποζητώντας μια νέα αρχή σαν ένα δεύτερο συμβόλαιο με τον Χριστό του, ήξερε ότι αν δεν ερχόταν ο σωτήρας του, θα ήταν πάντα έτσι τελειωμένος.