Λύρα.

Ένας λυράρης απ’ την Κρήτη. Πριν έπαιζε και ο Δημήτρης αλλά δεν έχει σημασία. Ένιωθα την ανάγκη ν’ ακούσω τον Ερωτόκριτο. Ίσως να κάνω παραγγελιά κάποια απ’ της επόμενες μέρες απ’ τον Δημήτρη.  Βέβαια προσπαθώ να φτιάξω πορτρέτα ανθρώπων με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία. Δεν είναι η μουσική  το ενδιαφέρον μου.  Είναι να με καταπίνει το πρόσωπο του άλλου. Να χάνομαι μέσα σ’ αυτό και την εκφραστική δεινότητα του. Να είναι γεμάτο γραμμές από συναισθήματα χαραγμένες. Ο λυράρης της φωτογραφίας την έχει η ψυχή του την λεβεντιά. Εντάξει δεν βγαίνει ολόφωτος. Μα ποιος άνθρωπος αρέσει σε όλους. Τον απομόνωσα ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων που παρατηρούσα γιατί έμοιαζε παντοδύναμος. Όλα τελικά καταλήγουν στην ανάδειξη της σημαντικότητας του εσώτερου είναι μας.