Τσιγγάνα.

Πόσο πόνο να συναισθανθείς αντικρίζοντας ένα πρόσωπο σαν κι αυτό της τσιγγάνας. Αποστρέφεις το βλέμμα σου μήπως και αποφύγεις το άλγος απ’ το σοκ. Με θυμάμαι να λυγίζω με όμοιο τρόπο μ’ αυτόν στο αντίκρισμα της τσιγγάνας, να μένω βουβός και κοκκαλωμένος πόνος μπροστά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σ’ ένα μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Αυτή η γυναίκα έμοιαζε να κλαίει αλλά ήταν παρήγορο πως είχε  διάθεση για χιούμορ και τσαλίμια. Το πρόσωπο της ήταν μονίμως γραμμωμένο απ’ αυτές τις ρυτίδες τραγωδιών. Πόνεσε τόσο πολύ που χαράχτηκαν πάνω στο σώμα της  όλα τα δυστυχήματα στο διάβα της. Δεν μένει  πια χρόνος για να αποσοβήσει τις νέες εμπειρίες της.  Θα έρθουν ακόμη περισσότερες ρυτίδες μέχρι πια να γραφτεί στο πρόσωπο της ολόκληρη η ζωή της.