Ατσάλια και υδράργυροι.

Ατσάλια και υδράργυροι και πλατίνες και πανοπλίες κοσμήματα στα δάχτυλα και τον λαιμό  και το στήθος. Ήταν μια τουρίστας και της φάνηκε περίεργο που δεν ήθελα να φωτογραφίσω το πρόσωπο της. Μα ιδανικά θα ήθελα το πρόσωπο μέσα σε κάποια περικεφαλαία. Να δένει με το μέταλλο που έχει χυθεί στο σώμα της και είναι σαν και αναπόσπαστο απ’ αυτό. Λοιπόν όλο αυτό το ασημικό και το μεταλλικό λειτουργούν σαν σφυρηλατημένες καλύπτρες αντεπίθεσης στο επιτιθέμενο κακό. Γιατί οι άνθρωποι είμαστε ακόμη προληπτικοί και φοράμε τάλισμαν, λέμε την μονολόγιστη προσευχή, «κύριε Ιησού Χριστέ  ελέησον με τον αμαρτωλό»,  ώστε λοιπόν όλοι έχουμε μέσα μας ένα κομμάτι απ’ την ανατροφή μας εντός της Ορθοδοξίας. Και οι πονηροί λογισμοί και οι λογισμοί απληστίας που εννοούνται ως δαιμόνια ακόμη έχουν την πίστη για αυτή ακριβώς την δαιμονική τους φύση.

 

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία