Η πιο όμορφη.

Ήταν απ’ τις πιο όμορφες τουρίστριες  που έχω δει ποτέ μου στο Μοναστηράκι. Ίσως μονάχα Η Κόρη Της Ιστανμπούλ να την συναγωνίζεται σε κάλλος.  Η ομορφιά ξεκουράζει το μάτι σου, σίγουρα είναι υπόθεση και εξωτερικών γνωρισμάτων ενός ανθρώπου όμως το αδιάρρηκτο σφράγισμα είναι πώς σωματοποιούνται ψυχικά κάποιες αρετές. Η κομψότητα, η ευγένεια, η χάρις, το απαλό βλέμμα κυκλώνουν και δίνουν απαράμιλλη ζωντάνια στην ομορφιά. Μας συμβαίνει κάποτε να νιώθουμε την εξόφθαλμη μεγαλειώδη ομορφιά σαν κάτι αναπάντεχο. Όταν αποκαλύπτεις την ομορφιά των μικρών πραγμάτων συρρικνώνεσαι μέσα στην μιζέρια σου γιατί δεν μπορείς να ζήσεις ξέροντας πως ο προσανατολισμός όλης σου της ζωής ήταν στραμμένος προς λάθος κατευθύνσεις.  Μια νεράιδα πιθανόν απ’ την Σκανδιναβική χερσόνησο απ’ όταν μικρός έγραφα τα ωραιότερα ποιήματα για τις αιθέριες Σουηδέζες. Τους Σκανδιναβούς άντρες θεούς του είχα για τα πιο άγρια.