Τρανς 4.

Μια ταλαιπωρημένη γυναίκα. Μια χειραφετημένη γυναίκα. Μια αυτοκαταστροφική γυναίκα. Μια γυναίκα που πολεμάει να πάει τα όρια της αγάπης πέρα απ’ τις κοινοτοπίες του εξωτερικού και του φαίνεσθαι. Τίποτα απολύτως δεν φθείρει την ψυχή της πιο πολύ απ’ τις δικές μας κομφορμιστικές και αδηφάγες για το χρήμα. Όμορφη. Θαρραλέα. Σκερτσόζα, περπατάει σε δωδεκάποντα τακούνια και βγάζει σέλφι με ξεχειλίζουσα αυτοεκτίμηση.  Βλέπω κάτι άλλες γυναίκες να την ακολουθούν και να την βρίζουν, μια Ξανθίππη κάπου ξεχασμένη στον σκοταδισμό της Ορθοδοξίας να παρακάμπτει την  ευγένεια και αμείλικτη σαν νόμος της σαρίας να ικετεύει τον θεό της να την κάψει. Η τρανς γυναίκα της φωτογραφίας και της ιστορίας  μου αψηφά την χυδαιότητα της ελλαδικής ιεραρχίας και προχωρά κοντύτερα προς ένας μεγαλύτερο Χριστό. Εντάξει θα μπορούσα να γράψω ύμνους γι’ αυτή την περίπτωση αφού με κάθε ανίκητο διασκελισμό της γίνεται κέντρο όλου του κόσμου.