poor things.

Η τελευταία ταινία του Λάνθιμου Poor Things είναι γεμάτη χρώματα. Το χρώμα είναι μαγεία αλλά δεν είναι πάντοτε τα ξόρκια της καλά. Κάποιες φορές τα ξόρκια της μαγείας των χρωμάτων δίνουν κακούς καρπούς. Είναι όπως ο κλόουν μοιάζει μαζί όμορφος και τρομακτικός. Ίσως τα πολλά χρώματα να θυμίζουν ιδανικές ουτοπίες και για αυτό κόβομαι στη θέα τους στο δίπολο της χαράς και της λύπης. Η γνώση καταποντίζει την έγχρωμη ουτοπία. Και αυτό προκαλεί μεγαλύτερη απελπισία. Είναι σαν να γνωρίζει πως τα όνειρα γεννιούνται για να σκοτωθούν.